Mae'n swyddogol: diwrnod gorau a mwyaf prydferth fy aros yn Aberystwyth oedd hwn, felly, wrth gwrs, roedd yn rhaid imi gymryd pob mantais ohono a gwnes i beth fy mod i'n hoff iawn iawn ohono, sef mynd i weld yr eigion. Doedd hi ddim yn bwrw glaw o gwbl yn ystod y dydd (a nos), felly roedd yn bosibl imi eistedd yn yr adfeilion ar lan y mor a darllen am ychydig o amser.
Wedyn, es i am dro ar hyd y promenad (a gwrando ar gerddoriaeth o rywle yn Ne America), ac ar ol hynny des i o hyd i Siop y Pethe. Mewn gwirionedd, roeddwn am ymweld ag ef yn gynt heddiw, ond es i ychydig ar goll, felly digwyddodd yr holl bethau fy modd wedi'u ysgrifennu amdanynt cyn imi gyrraedd y lle. Pam dylwn fyn yno? O achos Hanner Cant! Mae gen i fy nhocyn fy hyn rwan, a dwi'n edrych ymlaen i weld (a chlywed) pob un o artistiaid a bandiau oddi y rhestr.
Ar ol dod nol adref, roedd yn rhaid inni gasglu un o'm ffrindiau o'r tren. Aethom i'r lle a fyddai ef a'm ffrindiau eraill yn aros ynddo, ac wedyn i'r eigion unwaith eto. Wel, diffododd gwynt yn y noswaith, ac roedd dal yn gynnes (a newydd i'r haul fachlud). Ar ol i un o'm ffrindiau fynd, arhosais gyda'r ail ffrind. Roedd yn anhygoel eistedd yn y tywyllwch a sgwrsio. Yn anffodus, roedd yn rhaid inni orffen yn fuan, ac es i adref. Mae Aberystwyth heb bron a neb ar strydoedd pan ma mor hwyr, dwi'n dyfalu bod eu naill ai cysgu neu eistedd yn y dafarn. Mwy na phosib, yr ail opsiwn, gan gwelais eithaf llawer o bobl a fyddai'n gadael tafarnau a tacsi's ar ai ffordd le bydd angen eu defnyddio).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz