Wel, dyna ni, treuliais fis diwethaf yng Nghymru. Ydy popeth fel roeddwn yn ei ddisgwyl? Nac ydy. Ydwi'n hapus beth bynnag? Ydw i'n wir! Mae hi fel gwnaeth pob dydd imi gadarnhau fy nghariad at Gymru a'r Gymraeg. Mae lle lle rydw i'n byw yn arbennig o brydferth wrth gymharu a'm lle gwreiddiol, mae pobl yn gyfeillgar, mae'r Gymraeg go iawn ar strydoedd...
Iawn, efallai fy mod i'n or-ddweud wrth ystyried y pwnc olaf, gan dim digon o'r iaith fy mod yn ei chlywed, ond imi, y dysgwraig, peth hollol arbennig ydy clywed a'm clustiau fy hun bod rhywun yn defnyddio'r iaith fy mod yn ei dysgu yn y brifysgol mewn sefyllfaoedd hollol gyffredin!
Peth arall sy'n anhygoel imi ydy'r ffaith bod PAWB yn nabod PAWB, yn enwedig tu mewn cymuned y Cymry Cymraeg. Felly, maent, hyd yn oed, yn adnabod ni (o'r teledu!), sydd yn gwneud imi deimlo'n rhan o'r cymuned yma :)) a gofyn am ddweud rhwybeth i'm hathrawon/ athrawon a fu. Mae'r byd Cymraeg yn fyd bach, felly, yn hollol anghredadwy imi, dwi'n chwarae gwyddbwyll yn erbyn mab awdur enwog Cymru, neu mae awdures enwog Cymru yn gwybod fy mod yn ceisio cyfieithu ei llyfr...
Ac efallai dylwn son a'm gwaith hefyd. Mae'n hyfryd! Dwi'n hoff o'r bobl sy'n gweithio fan hyn, maent yn barod i'n helpu ni, yn neis a chyfeillgar. A dwi'n hoffi ysgrifnnu yn y Gymraeg, ydw i'n wir! Dwi'n wir gobeithio nad ydy fy 'erthyglau' yn rhy ddrwg (gan cawson nhw eu cyhoeddu), ac y bydd gen i gyfle i sgwennu mwy am amrywiaeth o bynciau.
Tybed beth sydd o siom mwyaf imi hyd yn hyn. Wel, wythnos a hanner yn ol dywedwn mai tywydd ydy'r siom enfawr, ond nawr mae'n llawer well, dim ond heddiw sy'n eithaf drwg, roedd yn heulog yn ddiweddar!
A'r iaith... Dim digon ohoni, wrth gwrs, ond dwi'n llawn gobeithion!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz