Yn y byd lle nad ydy'r iaith Gymraeg yn ddigon gweladwy wrth ystyried gwasanaethau cyfoes, mae yna le lle bydd hi ar gael i bawb a fyddai'n fodlon i'w chlywed: Poznań, Gwlad Pwyl!
Yn ystod y penwythnos diwethaf, cawson y geiriau yma eu gwiredu wrth i ni gael gwestai arbennig: Cymraes o Ogledd Cymru, sydd yn Wrocław ar hyn o bryd, yn astudio gwyddor gwleidyddiaeth yno, yn dilyn cynllun Erasmus. Roedd gynnon ni wyl arbennig- diwrnod Dewi Sant, felly penderfynodd hi ymuno a ni a gweld rhai o lefydd diddorol ym Mhoznań.
Cyrhaeddodd hi ar ddydd Gwener, tua henner dydd. Ynghynt, roedd fy ffrind a finnau'n brysur yn y brifysgol, roedden ni'n ceisio hysbysebu Gwyl Dewi i bobl allan o'r Adran. Wnaethon ni brintio taflenni arbennig i hyrwyddo dau gyfarfod yn y dafarn a gwylio ffilm am fomio Tryweryn. Hefyd, roedden ni'n clymu cennin a chennin Pedr wrth ganllaw grisiau (pob hwyl, tydi?)
Beth bynnag, yn fuan roedd rhaid i ni adael a mynd i orsaf trenau i groeso ein ffrind. Wrth gwrs i ddechrau doedden ni ddim yn gallu ei gweld, roedd degau o bobl yn mynd tu fewn ac allan o'r tren, ond rywsut llwyddom i ddod o hyd i'w gilydd. Aethom yn syth adref, yn siarad am ei thaith ar y ffordd. (Dyma dro cyntaf i ni gael ein synnu gan ei hawsed i ddysgu'r Bwyleg - dim ond am wythnos a hanner oedd hi'n dysgu, ond roedd hi'n cofio llawer o eiriau ac ymadroddion, ac roedd hi'n cronni a chofio llwythi ohonyn nhw pan oedden ni'n crwydro efo hi o gwmpas y ddinas!) Wedyn roedden ni'n eistedd yn fflat fy ffrind, ac aros am ffrind arall i ddod efo bwyd (roedden ni i gyd yn llwgi!) Y diwrnod yma, wnaethon ni goginio 'pyry z gzikiem', sef tatws gyda chaws gwyn, nionod a sbeisys. Math o bryd tradoddiadol Poznań ydy hwn, er nad ydw innau'n ei fwyta'n rhy aml. Ar ol bwyta, roedden ni'n rhy lawn i gerdded, felly arhoson ni gartref tan prynhawn hwyr, yn sgwrsio a gwrando ar gerddoriaeth. Wedyn, aethom i fflat ffrind arall i nol sach gysgu sbar, ac i'r dafarn: Gwyl Dewi oedd hon! Roedden ni'n gyntaf i gyrraedd, ac roedden ni'n poeni na fydd neb arall yn dod, ond mae'n rhaid i mi gyfaddef bod eithaf llawer o bobl wedi ymgasglu gyda'r amser. Cawson ni noswaith braf iawn, yn yfed, trafod pynciau gwahanol (yn eithaf ffyrnig weithiau!) a chael llwythi o hwyl. Aethom adref yn hwyr iawn, ac roedd rhaid i ni baratoi ar gyfer y diwrnod canlynol.
Wnaethon ni gyfarfod a'i gilydd ar Hen Farchnad, er mwyn iddi weld un o symbolau Poznań - geifr mecanyddol yn gwffio ei gilydd ar glocdwr bob haner dydd. (Dilyniant chwedl ydy popeth: unwaith, roedd rhyw ddyn cyfoethog i ymweld a Phoznań, ac roedd criw o bobl yn paratoi gwledd grand i'w groeso. Cig carw oedd i fod yn brifbryd o fwyd, ond wnaeth helpwr y cigydd ei losgi. Roedd rhaid iddo fyrfyfyrio, felly penderfynodd rostio cig geifr. Ond yn anffodus iddo, dihangodd ei eifr, dringo clocdwr y ty cyngor, a dechrau gwffio. Chwedl difyr, on'd ydy?) Ar ol i ni weld y geifr, cawsom dro bach o gwmpas yr Hen Farchnad, wedyn i gael brecwast ar gyfer llysieuwraig, yna i brynu rogale marcińskie (croissant arbennig efo past pabi a mel, a chnau ar dop) ac yn y diwedd taith fach o gwmpas Stary Browar (canolfan siopa mwyaf 'snobaidd' / ffroenuchel ym Mhoznań). Cawson ni goffi enfawr a bwyta'r rogale, ac wedyn roedden ni'n cerdded a cheisio prynu rhywbeth ar gyfer parti pen-blwydd ffrindiau fy ffrind a finnau. Ar ol sawl awr dychwelom adref, lle wnaethon ni baratoi cinio blasus, ac wedyn aethom allan, gan iddynt fynd i'r parti.
Y diwrnod canlynol oedd y diwrnod olaf fy ffrind ym Mhoznań. Yn anffodus, doedd fy ffrind o'r Adran ddim yn teimlo'n rhy dda (rhyw ffliw ofnadwy), felly dim ond fi a'r ffrind o Wrocław a aeth allan y tro yna. Diwrnod cerdded oedd hwnna, aethom i barc Sołacki (mi wnes i son amdano yn un o gofnodion ynghynt ar y blog yma). Doeddwn i ddim yno ers meitin, felly pleser enfawr oedd dychwelyd! Roedd y diwrnod yn eithaf braf (efallai bach yn wyntog, ond doedd dim ots gynnon ni), ac wnaethon ni gerdded o gwmpas y parc i gyd bron iawn, yn rhyfeddu at brydferthwch y golygfeydd (wel, o leiaf minnau ;)). Ar ol y parc hwn, penderfynon ni fynd i Malta, lle efo llyn artiffisial. Rhaid i mi gyfaddef nad ydw i mor hoff o'r lleoliad yma, yn enwedig wrth gymharu a pharc Sołacki, ond weithiau mae'n werth ymweld ag ef. Ar ol i ni weld rhan o Malta, roedd yn rhaid i ni fynd 'nol adref, ac ar ol cael pryd o fwyd blasus arall, roedd yna amser i ni fynd i'r orsaf trennau.
Penwythnos llawer o hwyl a sbri oedd y tri diwrnod yma, dwi'n falch iawn i mi gael cyfle i weld fy ffrind o Gymru a defnyddio cymaint o'r Gymraeg! Bechod nad oedd hi'n gallu aros am fwy, ond dwi'n wir gobeithio bydd hi eisiau dod 'nol rhyw ddiwrnod!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz